Calibrion- cz.4

 Zapakowała najpotrzebniejsze rzeczy. Ubrania, bieliznę, zapas jedzenia oraz ziół, a także księgę z podstawowymi eliksirami. Dzwony w kościele we wsi wybijały 2 kiedy dziewczyna otworzyła drzwi. Gdy już miała je zamknąć, jej spojrzenie padło na leżący wisiorek. Szybkim ruchem ręki chwyciła go i wrzuciła do torby. Najciszej jak potrafiła wyszła na ganek i ruszyła w stronę stajni. Wyprowadziła stamtąd wcześniej już osiodłanego kucyka, i umieszczając na jego grzbiecie jej skromny bagaż usadowiła się w siodle.

- Jedziemy Eldorin- szepnęła do ucha wierzchowcowi i lekko ścisnęła go łydkami. Konik od razu ruszył, przecinając ciszę stukotem kopyt.

Mijając zakręt, gdzie straciła z oczu swoją chatkę dopadły ją wyrzuty sumienia. Może nie powinna zostawiać jeszcze Saggito. W końcu jego rana na ramieniu nadal nie wyglądała dobrze, chociaż powoli zaczynała się goić. Od 3 dni gdy usłyszała o haniebnym postępku jej brata nie mogła usiedzieć w miejscu, aż ostatecznie postanowiła do niego pojechać. Jej magia wzrastała z każdym  dniem, a gdy dojedzie do Królestwa Mirnor powinna być na tyle silna aby stawić mu czoła. Saggito gdy rano się obudzi znajdzie kartkę ze szczegółowymi informacjami co do leczenia, maści oraz sakiewkę z monetami aby mógł zaopatrzyć się w jakąś żywność gdy już wszystko ze spiżarni zostanie zjedzone.

-Poradzi sobie- mruknęła aby uspokoić sumienie.- Prawda Eldorinie?

Kucyk w odpowiedzi potrząsnął głową i parsknął cicho.

Annalyn roześmiała się i już trochę uspokojona zaczęła planować etapy podróży.

***

Koło 11 nad ranem zmusiła się żeby wstać. Przystanek zrobiła dopiero koło 8 kiedy już była zbyt zmęczona i obolała. Ułożyła się w cieniu starego dębu i zdrzemnęła. Eldorin ostrzegłby ją przed jakimkolwiek niebezpieczeństwem więc dziewczyna spała spokojnie.

Przetarła oczy i nadal zmęczona podniosła swój płaszcz na którym leżała. Wylała trochę wody z bukłaku na ręce aby umyć twarz. Dzięki temu zabiegowi, trochę bardziej rozbudzona znów wskoczyła w siodło i ruszyła w dalszą drogę.

Ścieżka prowadziła teraz przez las, nie tak gęsty i mroczny jak Thriel lecz osłaniający na tyle od promieni słonecznych, że Annalyn po półgodzinie zaczęło się robić zimno. Zarzuciła na ramiona płaszcz nadal lekko ubrudzony od mchu i piasku i zaczęła się bacznie rozglądać. Od czasu gdy wstała miała wrażenie, że ktoś stale ją obserwuje. Gdy jednak się odwracała, jej wzrok nie napotykał niczego co mogło wydawać się dziwne. Pomimo słonecznego dnia dziewczyna czuła się nieswojo, a to wrażenie spotęgował jeszcze otaczający ją las.  Zdenerwowana odwróciła się znów i tym razem wydawało jej się, że zauważyła jakiś ruch.

-Głupia, to na pewno jakieś zwierzę. Uspokój się wreszcie. – mruczała pod nosem nieświadomie zaciskając dłoń na rękojeści małego sztyletu przytroczonego do jej paska. Odetchnęła, wyprostowała się pogoniła trochę swojego wierzchowca.

- Im szybciej wydostanę się z tego lasu tym lepiej.- myślała.